หลวงปู่บุดดา วัดกลางชูศรีเจริญสุข

ขณะที่ไปสอบดูตามนิมิตก็ใกล้เข้าพรรษาแล้ว ท่านได้จำพรรษา ณ วัดบ้านทุ่ง อ.ท่าบ่อ จ.หนองคาย และในขณะที่ข้ามไปเวียงจันทน์ ได้เข้าชมพิพิธภัณฑ์และวัดพระแก้วที่เวียงจันทน์ ท่านระลึกถึงอดีตชาติเมื่อเห็นตู้พระไตรปิฎกและจารด้วยตนเอง ตั้งแต่สมัยเป็นสามเณรต่อมาเป็นภิกษุและเป็นสมภารเจ้าวัดในที่สุด ได้จารพระไตรปิฎกบรรจุไว้จนเต็ม 3 ตู้ ท่านว่าได้เป็นสมภารเจ้าวัดในฝั่งลาว 3 สมัย ตายตั้งแต่ยังไม่พ้นวัยกลางคน ที่ท่านไปพบตู้ที่สร้างไว้นั้นไม่มีพระไตรปิฎกแล้ว
ตะขาบเจ้ากรรม หลวงปู่บุดดาท่านจาริกธุดงค์บำเพ็ญเพียรมาโดยตลอด จนถึงพรรษาที่ 4 ท่านได้ออกธุดงค์อยู่ในป่าแถบเทือกเขาภูพานนั้น ท่านได้พบกับพระธุดงค์องค์หนึ่งคือ พระสงฆ์ พรหมสโร ซึ่งมีอายุแก่กว่าท่าน 10 ปี พรรษามากกว่า 1 ปี ทันทีที่ได้พบหน้าท่านระลึกชาติได้ว่าพระสงฆ์ พรหมสโร เคยเป็นบิดาในอดีตชาติ ท่านจึงเรียกพระสงฆ์ พรหมสโร ว่าคุณพ่อสงฆ์ หลวงปู่บุดดากับพระสงฆ์ พรหมสโร มีอัชฌาศัยตรงกัน หลังจากนั้นท่านได้ออกจาริกร่วมธุดงค์มาด้วยกัน จากอีสานมาสู่ภาคกลาง ผ่าน ต.หัวหวาย อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์ พบชัยภูมิคือ ภ้ำภูคา บนภูคา มีบรรยากาศสงบ ร่มเย็นและวิเวกยิ่ง
ตอนอยู่ถ้ำภูคานี้ แม้จะสนทนากันก็ต่างองค์ต่างอยู่ในที่ของตน คราวหนึ่งเสียงของหลวงปู่บุดดาเงียบหายไป หลวงพ่อสงฆ์ผิดสังเกตจึงเดินไปดูก็เห็นหลวงปู่บุดดานั่งหลับตา มีตะขาบตัวใหญ่มากขึ้นไปขดอยู่กลางศีรษะของท่าน หลวงพ่อสงฆ์ต้องเอาผ้าอาบของท่านหย่อนลงให้ตะขาบไต่ขึ้นผ้าแล้วจึงเอาไปปล่อยนอกถ้ำ
หลวงปู่บุดดาท่านเล่าว่า มันไต่ขึ้นภายในสบงผ่านเอวแล้วผ่านหลังท่านขึ้นไป ท่านจึงต้องกลั้นลมหายใจ ปิดหู ปิดตา จมูก ปากหมด เจ้าตะขาบจึงเข้าไม่ได้ เมื่อหลวงพ่อสงฆ์เอาไปปล่อย ปรากฏว่ามันกัดตัวเองจนขาดเป็นท่อนๆ กองอยู่ตรงที่ปล่อยนั่นเอง
วัววิ่งชนหลวงปู่ หลวงปู่ได้รับนิมนต์จากชาวบ้าน จ.เพชรบุรี พร้อมด้วยอาจารย์เหล็ง พอถึงหน้าบ้านท่านก็ร้องให้เจ้าภาพเจ้าของวัวผูกวัว เจ้าของบ้านออกมายืนนอกชาน ร้องนิมนต์ให้เข้ามาเถิดไม่เป็นไรหรอก ท่านก็เดินเข้าบ้าน เจ้าวัวไม่ยอมรับรู้วิ่งก้มหัวเข้าใส่ทันที พอมันเข้ามาใกล้ท่าน อาจารย์เหล็งเห็นดังนั้นคิดอุทิศชีวิตถวายหลวงปู่ ถลันขึ้นไปเสมอกับท่านไม่ทันล้ำไปข้างหน้า ทันใดขาทั้ง ๔ ของเจ้าวัวตัวนั้นเหมือนถูกตรึงอยู่ห่างจากหลวงปู่ประมาณ ๒ วา เจ้าของวัวจึงได้นำวัวไปผูก เหตุการณ์นี้เป็นเรื่องที่ชาวเมืองเพชรบุรีเล่าลือกันทั่วไป
แชะ แชะ อีกคราวหนึ่งมีนายทหารถือปืนเข้าวัดมาเพื่อจะยิงนก เข้ามาในวัดจนถึงหน้ากุฏิท่าน ท่านเลยชี้บอกนายทหารคนนั้นว่า "โน่นไงนก" นกกำลังเกาะกินลูกไม้บนต้นไม้ใหญ่ใกล้กุฏิท่าน ท่านบอกให้ยิงเพียง ๒ ครั้งเท่านั้น นายทหารคนนั้นเอาปืนยิงทันที ครั้งแรกดังแชะ ไม่ออก ครั้งที่ ๒ ดังแชะอีก ไม่ออก ท่านอาจารย์เหล็งจึงบอกว่า "ไม่ได้ อย่ายิงอีกนะ ปืนจะแตก" นายทหารคนนั้นก็เชื่อและไม่เข้ามาในวัดอีกเลย ส่วนพระอาจารย์เหล็งนั้นเมื่อติดตามหลวงปู่บุดดามาเพชรบุรีแล้วก็ไม่ได้กลับกรุงเทพฯ ครั้งสุดท้ายท่านอยู่วัดบุญทวี ถ้ำแกลบและมรณภาพที่วัดนี้เอง
ไม่ข้ามหมา หลวงปู่ท่านได้ไปจำพรรษาที่ จ.ระยอง วันหนึ่งท่านมีธุระที่จะต้องเดินไปกุฏิอีกหลังหนึ่ง ทางที่จะไปนั้นต้องข้ามสะพานไม้ที่ทอดไป แต่บนสะพานนั้นมีสุนัขตัวหนึ่งนอนขวางทางอยู่ ท่านก็ไม่ข้ามกลับเดินลงไปลุยโคลนแทนที่จะข้ามสุนัขตัวนั้น ท่านว่าไม่อยากให้ผู้อื่นได้รับความขุ่นเคือง และเป็นการเบียดเบียนโดยเห็นแก่ความสะดวกของตนเองแม้เป็นเพียงสัตว์เดรัจฉาน ท่านก็ยังไม่ข้าม แสดงถึงคุณธรรมอันสูงส่งในจิตใจของท่าน (ขอบคุณแหล่งข้อมูล:http://www.konmeungbua.com/saha/budda.html)
หลวงปู่บุดดาแม้จะดูธรรมดามากๆ แต่สำหรับกองทัพธรรมผู้ปฏิบัติธรรมทุกๆ ท่านมีความเคารพและนับถือหลวงปู่บุดดาอย่างสูงสุด ดังเช่น
หลวงปู่ชา วัดหนองป่าพง พระเถระสายวิปัสสนากรรมฐานสายพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ท่านไม่เคยสรรเสริญพระสงฆ์องค์ใดง่ายๆ วันหนึ่งหลวงปู่ชา ท่านทราบว่าหลวงปู่บุดดาท่านนั่งโดยสารมาบนรถบัส หลวงปู่ชา ท่านถึงกับเอ่ยปากพูดกับลูกศิษย์ของท่านว่า "ไม่ต้องให้หลวงปู่บุดดาท่านต้องลงมาจากรถบัสหรอกนะ เราจะขึ้นไปกราบหลวงปุ่บุดดาบนรถเอง”  และหลวงปู่ชาท่านก็เดินขึ้นไปบนรถบัสทั้งกราบ ทั้งไหว้อย่างเคารพเรียบร้อยที่สุด
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี เคยบอกลูกศิษย์ของท่านว่า ให้ลูกศิษย์ไปกราบหลวงปู่บุดดา ตั้งแต่ครั้งที่หลวงปู่บุดดาจำพรรษาอยู่วัดอาวุธสิกตาราม เขตบางพลัด กรุงเทพฯ โดยหลวงพ่อฤษีลิงดำให้เหตุผลว่า “ให้รีบไปกราบท่านนะหลวงปู่บุดดาองค์นี้ท่านเป็นพระทองคำ ท่านจะไม่มาเกิดอีกแล้วนะ” 
หลวงปู่สิม พุทธาจาโร สำนักสงฆ์วัดถ้ำผาปล่อง จ.เชียงใหม่  ท่านยังขอถวายสังฆทานและผ้าจีวรเป็นการเฉพาะ และบอกว่า “หลวงปู่บุดดา ยอดเยี่ยมที่ ๑ แก่ทั้งอายุ แก่ทั้งพรรษา และแก่ทั้งมรรคผลนิพพาน" มีผู้สงสัยในพุทธคุณที่หลวงปู่บุดดาได้อธิษฐานจิตเสกเอาไว้ ได้นำเอาพระที่ท่านเคยเสกเอาไว้แล้วส่งให้ท่านเสกอีก ท่านก็ส่งคืนถึง ๓ ครั้ง โดยไม่แสดงอาการเสกแต่อย่างใด  ครั้งหนึ่งมีผู้นำพระของหลวงปู่บุดดา ถาวโร ไปให้ ครูบาสร้อย วัดมงคลคีรีเขต จ.ตาก ผู้ที่นำพระไปได้เรียนให้ครูบาสร้อยเสกซ้ำอีกที  ครูบาสร้อยได้ปฏิเสธและให้เหตุผลว่า “เต็มแล้ว เสกไม่ได้แล้ว”  แม้แต่ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย ยังปฏิเสธไม่เสกให้ จะให้เสกทับได้อย่างไร เพราะหลวงปู่บุดดาก็เป็นครูบาอาจารย์องค์หนึ่งของเรา พระเกจิอาจารย์ต่างยกย่องและนับถือหลวงปู่บุดดา ถาวโร ในฐานะ “พระอรหันต์”
กอบทรัพย์พระใหม่ (www.kobsub.com)
โทร.081-661-9989
LINE ID:kobsub 
Email:kobsub@hotmail.com