หลวงปู่ครูบาพ่อศรี วัดบ้านเป้า

ครูบาพ่อศรี ท่านเกิด พศ. 2472  อายุปัจจุบัน 84 ปี   64 พรรษา เรียนวิชาจากโยมพ่อ ซึ่งเป็นศิษย์เอกครูบาโณ วัดปงสนุกเหนือ จึงเรืองเวทย์ ตั้งแต่เป็นละอ่อนน้อย  ถือวิชาขึ้นโยมพ่อเห็นแววว่าจะเรืองรุ่งในเวทย์วิทยาคมสายล้านนาจึงพาไปฝากให้อยู่ในอุปการะของครูบานันตา วัดทุ่งม่านใต้   เจ้าตำหรับราหูจับจันทร์ จับตะวัน  และม้าเสพนาง ราคาเป็นแสนแห่งล้านนา เมื่ออายุครบบวช ท่านจึงบวช โดยครูบานันตา เป็นธุระเรื่องงานบวชให้  พระอุปฌาชย์คือ ครูบาโถ วัดบ้านเป้า ซึ่งมีศักดิ์ เป็นพี่ และเป็นอาจารย์องค์ต่อมาของท่าน ตอนเป็นตุ๊หนุ่ม ชอบวิชา อาคมมาก ด้วยความที่เป็นคนขยัน ชอบเอาใจจึงมีหน้าที่นวดถวายครูบานันตาทุกคืน แต่ละคืน  ๆ ท่านครูบานันตา ก็จะสอนความรู้ คายวิชาให้เรื่อย ๆ เพราะหมายว่า จะเอาไว้แทนตัวท่านจนถึงกับได้มอบตำราล้านนาโบราณ (บับสา) ที่ท่านเรียนมา ให้ครูบาพ่อศรี 1 ห่อผ้าใหญ่ กลเม็ดเคล็ดลับอะไร  ครูบาพ่อศรีท่านรู้หมด  เพราะครูบานันตา สอนให้ตัวต่อตัว!

วิชาหนึ่งของสายครูบานันตา คือตะกรุดมหาสมัน ตำราบอกชัด ตะกรุด 1 ดอก คุมคนได้ 1 แสนคน เป็นตำราเดียวกับที่แสนตรีเพชรกล้า กับพระเจ้ากรุงกาฬ ใช้แต่งคนยกลงมาตีทัพขุนแผน ตะกรุดนี้ สมัยครูบานันตา ยังมีชีวิตอยู่ เคยสร้างบ้างไม่มากนัก เพราะสร้างยาก แถมท่านยังเลือกคนให้ ศิษย์ท่านไม่ใช่ว่าจะได้ทุกคน เพราะหากตกไปอยู่กับคนไม่ดี ไปเป็นโจร เป็นเสือ ทางการจะปราบยาก วิชานี้ ลงไว้ให้รู้ว่า ปัจจุบันอยู่กับครูบาพ่อศรี เพื่อจะสร้างต่อไปในภายภายหน้า และกันคนแอบอ้าง หากรู้ไม่จริง ทำได้ไม่จริง ผลเสียย่อมเกิดกับคนใช้ และเสียชื่อเสียงพ่อแม่ครูอาจารย์

พระครูรูปหนึ่ง (สงวนนาม) ศิษย์หลวงปู่หลอด วัดใหม่เสนานิมิตร พระกรรมฐานกลางกรุง เล่าให้โยมฟังว่า ท่านนิมิตรเห็นครูบาองค์หนึ่งมาสอนกรรมฐานข้อที่ติดขัดให้ บอกว่าชื่อศรี อยู่ล้านนา ครั้งแรกท่านเข้าใจว่า เป็นครูบาศรีวิชัย แต่รู้ว่าไม่ใช่เพราะเคยเห็นรูปครูบาศรีวิชัย รู้จัก จำได้ว่าหน้าไม่เหมือน จึงคิดว่า นิมิตรนี้คงเกิดจากธาตุพิการ อาหารไม่ย่อย ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก จนมาเจอภาพหลวงปู่ครูบาพ่อศรี ในหนังสือพระ ก็จำได้ว่า เป็นองค์เดียวกับที่เห็นในนิมิตร จึงเกิดเลื่อมใส ศรัทธา ได้จัดพระธาตุให้ศิษย์นำไปกราบถวายครูบาพ่อศรี เพื่อแสดงความสักการะแล้ว นักธุรกิจชาวพม่า   จะสร้างโรงแรมระดับ 4 ดาว 5 ดาว  ไม่ทราบว่า รู้จักครูบาพ่อศรีได้อย่างไร ได้ให้เพื่อนนักลงทุนชาวเชียงใหม่มานิมนต์ครูบาพ่อศรี ไปทำพิธีเหยียบดิน ให้ที่ประเทศพม่า โดยซื้อตั๋วเครื่องบิน รอท่าไว้แล้ว แต่ครูบาพ่อศรีปฎิเสธไป เพียรมานิมนต์ถึง 3 ครั้ง ท่านก็ไม่ไป อ้างว่าแก่แล้ว ไม่อยากเดินทาง ลูกศิษย์ใกล้ชิดเรียนถามสาเหตุที่ไม่ไป ท่านว่า เขาจะสร้างที่อโคจร เราไปทำให้ไม่ได้ แล้วท่านก็พูดเสียงเบา ๆ ปิดท้ายว่า “บ่อยากฮื้อให้เปิ้น เดี๋ยวฝั่งนั้นเจริญกว่าฝั่งเฮา”