เบี้ยแก้ ถักไหมทอง หลวงปู่เจือ วัดกลางบางแก้ว

เบี้ยแก้ของหลวงปู่เจือได้แพร่หลายไปอย่างกว้างขวาง  แต่ละปีหลวงปู่เจือได้ทำเบี้ยแก้ออกไปนับหมื่นตัว  หากจะพิจารณาแล้วเบี้ยแก้ของหลวงปู่เจือที่ผ่านมาได้ประสบการณ์เล่าลือสืบต่อกันไปทั่วทุกสารทิศ  ผู้คนจรดเหนือจรดใต้เดินทางมาเอาเบี้ยแก้จากท่าน  ปริมาณหอยเบี้ยแก้ที่ต้องนำมาทำเบี้ยแก้มากมายมหาศาล  “หอยเบี้ยแก้”  วัตถุดิบสำคัญเหล่านั้นมาจากทะเลแถบอันดามัน ลูกศิษย์พากันไปกว้านซื้อมาครั้งละหลายกระสอบ จนมีคนกล่าวว่า “แทบจะหมดจากทะเลอันดามัน” เรียกว่าหอยแทบจะเกิดไม่ทัน แต่ละวัน  “หลวงปู่เจือ” ต้องนั่งหลังขดหลังแข็งทำเบี้ยแก้ ตั้งแต่หัวค่ำไปจนใกล้รุ่งจึงได้จำวัด บางวันมีคนมาคุยอยู่จนดึกดื่นไม่ยอมกลับ ท่านก็ไม่รู้จะทำอย่างไรก็ต้องทำเบี้ยตอนดึก  กว่าจะเสร็จก็สว่างคาตา  เพราะตอนเช้าจะมีลูกศิษย์ชาวบ้านจะคอยรับเบี้ยแก้ที่ท่านกรอกเสร็จแล้วเอาไปถักเชือกหุ้มใส่ห่วงและลงรัก ค่าจ้างถักเบี้ยตัวละ 50 บาท ท่านต้องทนทำเพื่อให้ชาวบ้านเหล่านี้มีรายได้ค่าถักเบี้ย บางคนถักได้วันละ 10 ตัว ก็มีรายได้ 500 บาท 

ถ้าท่านทำน้อยก็ไม่พอแบ่งให้คนไปถัก และไม่พอให้คนที่เดินทางไหลมาขอเบี้ยแก้จากท่าน รวมๆ แล้ว “เบี้ยแก้” ที่ท่านให้ทำบุญนั้นแทบจะไม่เหลืออะไร เพราะค่าปรอท ค่าหอยเบี้ย ค่าห่วง ค่าถัก บางทีก็ขาดทุนมากมาย เพราะบางคนมาขอท่าน 10 ตัว ถวายไว้  100 บาท ท่านก็ไม่ว่าอะไรก็ให้ไปด้วยความเมตตา ด้วยความเต็มใจ ไม่เคยปริปากบ่นหรืออารมณ์เสียอย่างไร ลูกศิษย์ที่มาพบเห็นเคยถามท่าน ท่านบอกว่าให้เขาไปเถอะ เพราะเขาอยากได้ไว้ป้องกันตัว  เหตุการณ์นี้มีเสมอหรือมีแทบทุกวันก็ว่าได้ แต่หลวงปู่เจือท่านบำเพ็ญบารมีไม่เคยสนใจเรื่องเหล่านี้ “หลวงปู่เจือ” ท่านให้อย่างเดียวจนลูกศิษย์หลายคนบอกว่า “ท่านคือโพธิสัตว์แห่งวัดกลางบางแก้ว”

“เบี้ยแก้”  เป็นวัตถุมงคลของหลวงปู่เจือที่เป็นเอกลักษณ์ของท่าน ตลอดเวลาที่ผ่านมาท่านทำเบี้ยแก้อย่างน้อยวันละ 50 ตัว  ปีหนึ่งมากกว่า 18,000 ตัว  ถึง พ.ศ.นี้  เบี้ยแก้ของหลวงปู่เจือน่าจะมี  นับแสนตัว  เอกลักษณ์ที่สำคัญคือ  ถักด้วยเชือกหุ้มและลงรัก ที่ทำแบบต่างๆ  ก็มีอีกจำนวนหนึ่ง เมื่อคราวทำบุญอายุ 80 ปี และตลอดปีต่อมาเพื่อให้มีลักษณะเฉพาะ  จึงได้มีการตอกโค้ดไว้ที่ห่วงสองข้าง  ข้างละ 1 ตัว เป็นลักษณะโค้ด  “นะขึ้นยอด”  และ  “จ.จานขึ้นยอด”  สร้างเป็นห่วงทองคำ 80 ตัว ห่วงเงิน 200 ตัว ห่วงทองแดงประมาณ 30,000 ตัว หลังจากนั้นก็ไม่ตอกโค้ดอีก เนื่องจากโค้ดที่ตอกชำรุดเสียหาย หากจะไปแกะใหม่ก็คงไม่เหมือนเดิม จะทำให้มีความสับสนเกิดขึ้น จึงได้ยุติการตอกโค้ดไว้แค่นั้น

“เบี้ยแก้” ของหลวงปู่เจือ ปิยสีโล นับว่าเป็นมงคลวัตถุที่ท่านทำมากที่สุดและเผยแพร่ไปมากที่สุด  อาจกล่าวได้ว่าหลวงปู่เจือเป็นเถระที่สร้าง  “เบี้ยแก้”  มากที่สุดในประเทศไทยก็ว่าได้ นับถึงวันนี้  “เบี้ยแก้” ของท่านสร้างไปแล้วไม่น้อยกว่า 300,000 ตัว เพราะปีหนึ่งท่านสร้างเป็นหมื่นตัว  ทุกวันท่านจะต้องสร้างเบี้ยแก้อย่างน้อย  50 ตัวทุกวัน  เพื่อให้เพียงพอแก่คนที่ไปขอเบี้ยแก้จากท่าน ลองเอา 50 คูณ 365 วันเข้าไป เท่ากับ 18,250 ตัวเป็นอย่างน้อยในแต่ละปี และท่านปฏิบัติเช่นนี้มาตั้งแต่ปี พ.ศ.2532  ถึง พ.ศ.นี้ก็ 18 ปีเข้าไปแล้ว คราวนี้ลองเอา 18 คูณ 18,250 เข้าไปแล้วจะได้ตัวเลข 328,500 ตัว ในบรรดาสามแสนกว่าคนที่นำไปบูชาสักการะนี้ไม่ใช่ธรรมดาปากต่อปากที่บอกต่อๆ  กันไปถึงประสบการณ์และอภินิหารที่เกิดขึ้น ทำให้กิตติคุณ  “เบี้ยแก้” ของหลวงปู่เจือแผ่ขยายกว้างขวางออกไปทุกทีถึงวันนี้วันละอย่างน้อย 50 ตัวก็หมดแค่ไม่เกิน 10.00  น. ของแต่ละวัน หมดแล้วก็ต้องรอวันใหม่ เพราะท่านก็ทำได้เต็มที่แค่นั้นเอง ต้องกรอกปรอทเองทุกตัว ต้องจารทุกตัว ภารกินนี้ของท่านจะเสร็จสิ้นไม่น้อยกว่า 03.00 น. ของวันใหม่ ไหนจะรับแขก  ไหนจะรับนิมนต์ไปงานปลุกเสกพระ เฉพาะปี 2549 ลองไปเปิดสมุดเสกพระ ปรากฏว่ามีจำนวนปีเดียวท่านไปพุทธาภิเษก จำนวนถึง  91 วัด เฉลี่ยแทบจะวันเว้นวัน บางวันกลับมาจากเสกพระตีหนึ่งตีสองต้องมากรอกเบี้ย จารเบี้ย เพราะท่านบอกว่าเกรงใจคนมาไกลแล้วไม่ได้  “นี่แหละคืออภินิหารเมตตาบารมีของหลวงปู่เจือของจริง”
หากจะถามว่า อภินิหารเบี้ยแก้มีมากน้อยแค่ไหน ก็ขอสรุปว่าดูจากผู้คนที่ทยอยไปเอากันไม่หยุดหย่อนนั่นแหละเป็นเครื่องชี้ชัด มิเช่นนั้นเขาจะเอากันไปทำไม จากคำบอกเล่าได้แค่ฟังไว้ไม่ได้บันทึกชื่อตำบลหนแห่งเอาไว้ เพราะไม่คิดว่าจะได้ทำหนังสือหรือโฆษณาอะไร แค่นี้หลวงปู่เจือท่านก็รับไม่ไหวอยู่แล้ว เอาเป็นว่าประสบการณ์อภินิหารนั้นมีแน่ทุกทาง แคล้วคลาดปลอดภัย เมตตามหานิยม  ป้องกันคุณไสยต่างๆ มีครบเครื่อง ดูจากอิทธิคุณที่ระบุบ่งบอกไว้ในตำรามีดังนี้.- "กันถูกกระทำย่ำยี กันคุณผี คุณไสยเวทอาถรรพ์  ยาสั่ง ฝังรูปฝังรอย ผีเข้าเจ้าสิงมิลงเลย กันไข้ป่าสารพัด ผีป่า ผีโป่ง  ผีโป้ง ผีเปิ่ง ผีปองกองกอยพาให้ผิดท่าหลงทาง เข้าสิงให้วิกลจริตพลุ่งพล่านเฉียบพลันอยากตายด้วยอัตวินิบาตกรรม ผูกคอล่อพิษ  โดดน้ำ ลุยไฟ โดดสูง จูงค่าง ผีเข้าเจ้าสิง ถ้าจริงหาย กันจิตคิดวิกล  ด้วยอุปาทาน กันมนต์ยาดำ ย่ำยีด้วยเล่ห์กลมายา สารพัดอุปาทานอันวิกลพิการแล"

คาถาเสกเบี้ยแก้ ตั้งนะโม 3 จบ เสร็จแล้วให้ตั้งธาตุ

นะ  มะ  พะ  ทะ ( 3  จบ )
จะ  ภะ  กะ  สะ  ( 3  จบ )
เมื่อตั้งธาตุเสร็จแล้ว ให้ภาวนาคาถา 3 จบ ดังนี้.-

สู้ไว้ข้างหน้า ไม่กล้าไว้ข้างหลัง เมตตามหานิยมไว้ขวา กันอาวุธศาสตราไว้ซ้าย แขวนคอแก้ลมเพลมพัด อัมพาต แขนขาปากคอ  หลัง ลิ้นกระด้าน ถอนคุณไสยรูปรอยลงบนใบหมอน คลึงแป้งถอนคุณ คลึงปูนถอนพิษ ถอนเสา ถอนพระภูมิ ศาลเจ้า เจว็ด เสมา  กำแพง เสกภาวนา สมุหะเนยยะ สะมุหะนะติ สะมุหะคะโต สีมาคะตัง พันธะเสมายัง สะมุหะนิตัพโพ เอวังเอหิ นะเคลื่อนโ มถอน พุทคลอน ธาเคลื่อน ยะเลื่อนหลุดลอย สวาหะ 

“โลปุสุ สะวิพุ สังภะอะ” ว่าแต่นารายณ์ถวายจักร 7 ที
ภาวนาก่อนใช้.-  อะสัง วิสุโล ปุสะพุภะ พุทธะสังมิ อิสะวาสุ
เอาดอกไม้หลากสี  ดอกพุทธรักษา ธูป เทียน บูชาอธิษฐานด้วยขันน้ำมนต์ และอธิษฐานเอาตามใจเถิด แล้วภาวนาคาถาต่ออายุ "สะธะวิปิ ปะสะอุ" 3 ที
บทสักกัตตะวาด้วยก็ดี  ผูกขอดชายผ้ากันปืน
อะนิทัสสะนะอัปปะติ  ลั่นไกมิออก
อะนิทัสสะนะอัปปะติคา  ลูกมิออกลำกล้อง
อะนิทัสสะนะอัปปะติคายะ  ลำกล้องแตก
วิธีใช้เบี้ยแก้ ตั้งนะโม 3 จบ แล้วว่า.-

อิติปิโส  ภะคะวา  ยาตรายามดี  ได้ยามพระศรี  สวัสดีลาโภ  นะโมพุทธายะ  แล้วสวดคาถาหัวใจต่อ  อะสัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ  พุทธะสังมิ  อิสวาสุ
“เบี้ยแก้”  นับแสนตัวของหลวงปู่เจือที่แพร่หลายไปทั่วประเทศ ก่อเหตุการณ์นานาประการอันน่าอัศจรรย์มากมาย มีคนเดินทางไปไต่ถามหลวงปู่เจือกันมากว่า เบี้ยของหลวงปู่ดีทางไหน หลวงปู่ได้แต่เมตตาไม่เคยคุยโม้โอ้อวดนอกจากรอยยิ้ม หรืออย่างมากก็บอกว่า “ลองเอาให้ใช้ดู”  มีบางรายกระเซ้ากระซี้อยากให้หลวงปู่ตอบว่าดีอย่างไร ใช้อย่างไร  หนักๆ เข้าจนหลวงปู่นึกอะไรไม่ทราบได้ ท่านกระซิบแผ่วเบาด้วยความเมตตาตอบกับผู้นั้นไปว่า “ไม่รู้ ฉันก็ไม่เคยใช้ ได้แต่ทำ”