พระสมเด็จ หลวงพ่อซวง วัดชีปะขาว จ.สิงห์บุรี

หลวงพ่อซวง วัดชีปะขาว จ.สิงห์บุรี ได้รับการถ่ายทอดการฝึกกรรมฐานเบื้องต้นจากพระอาจารย์คำ วัดสิงห์ ต.พระงาม อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี นอกจากเรียนกรรมฐานเบื้องต้นแล้ว หลวงพ่อซวงยังได้เรียนการทำธงพระฉิมและการสักยันต์บุตร-ลบอีกด้วย หลังจากนั้นได้รับคำแนะนำจากพระอาจารย์คำให้ไปเรียนวิชาอาคมเพิ่มเติมจากหลวงพ่อแป้น วัดเสาธงใหม่ อ.บางปะหัน จ.พระนครศรีอยุธยา เนื่องจากพระอาจารย์คำ วัดสิงห์ ได้เคยมาเรียนวิชาบุตร-ลบและวิชาแพทย์แผนโบราณตลอดจนคาถาอาคมกับหลวงพ่ออ่ำ วัดวงษ์ฆ้อง และได้รู้จักกับหลวงพ่อแป้น หลังจากที่หลวงพ่อซวงได้ฝากตัวเป็นศิษย์หลวงพ่อแป้นแล้ว ก็ได้เรียนวิชาอาคมต่างๆ จากหลวงพ่อแป้น จนหมดสิ้น หลังจากนั้นหลวงพ่อซวงก็ได้รับคำแนะนำจากหลวงพ่อแป้นให้ไปเรียนวิปัสสนาและวิชาอาคมเพิ่มเติมกับหลวงพ่อฤทธิ์ วัดบ้านสวน หรือวัดน้อย ต.บ้านสวน อ.เมือง จ.สุโขทัย โดยท่านใช้เวลาในช่วงเข้าพรรษาไปหาหลวงพ่อฤทธิ์ โดยไปจำพรรษายังวัดน้อยจนกระทั่งออกพรรษาจึงกลับวัด ในครั้งแรกนั้นท่านไปกับหลวงพ่อแป้นและลูกศิษย์ หลังจากนั้นท่านก็ยังคงไปหาหลวงพ่อฤทธิ์เกือบทุกปี โดยไปกับทิดจันหรือพระที่บวชในพรรษา จนกระทั่งหลวงพ่อฤทธิ์มรณภาพท่านจึงหยุดไป

นอกจากเรียนวิปัสสนากรรมฐานจากหลวงพ่อฤทธิ์แล้ว หลวงพ่อซวงยังได้เรียนวิชาทำแหวนชินหรือแหวนหูมุ้ง และการทำยาเปรี้ยวอีกด้วย แม้แต่พระสมเด็จข้างอะอุของท่านก็ได้นำเคล็ดวิชาของหลวงพ่อฤทธิ์มาใช้ด้วย โดยอะและอุนี้เป็นการลงวิชาอย่างหนึ่ง อีกนัยหนึ่งมีผู้กล่าวว่าคำว่า อะ บนพระสมเด็จนั้นแทนตัวท่านซึ่งมีนามว่า อภโย ส่วนคำว่า อุ นั้นแทนตัวอาจารย์ท่านคือ อุตตโม นั่นเอง (หลวงพ่อแป้น อุตตโม)

พระเครื่องที่ท่านสร้างมีประสบการณ์ทุกด้านไม่ว่าจะเป็นเมตตา แคล้วคลาด และคงกระพัน โดยท่านจะเสกวัตถุมงคลส่วนใหญ่ภายในกุฏิของท่าน หลังจากที่ท่านทำวัตรสวดมนต์เช้าและเย็นเป็นประจำทุกวันมิได้ขาด ยกเว้นกรณีที่มีฤกษ์พิเศษเช่น เสาร์ห้า หรือทำพิธีปลุกเสกพระจำนวนมาก ท่านมักจะปลุกเสกในโบสถ์มหาอุตม์เป็นปฐมฤกษ์ก่อนแล้วจึงนำวัตถุมงคลทั้งหมดกลับไปเสกที่กุฏิอีกครั้ง โดยท่านจะนำพระทั้งหมดใส่บาตรบ้าง กล่องกระดาษบ้าง ปลุกเสกทุกวันจนท่านมั่นใจดีแล้วท่านจึงนำไปแจกให้แก่ญาติโยมที่มากราบหรือร่วมทำบุญสร้างโบสถ์กับท่าน

หลวงพ่อซวงเป็นพระที่ทรงอภิญญารู้อนาคตล่วงหน้าและมากด้วยเมตตา แม้กระทั่งอีกาท่านยังเลี้ยงเชื่อง โดยอีกาตัวนี้มีชื่อว่า แขก สมัยท่านยังมีชีวิตอยู่เมื่อท่านฉันข้าวบนศาลา จะมีอีกามากินข้าวและอาหารจากมือท่านประจำ และท่านยังสามารถเรียกมันได้อีกด้วย ญาติโยมแถบวัดชีปะขาวในยุคนั้นต่างก็รู้เห็นเรื่องนี้กันทุกคน

ในสมัยก่อนนั้นการเดินทางเป็นเรื่องที่ค่อนข้างลำบาก แต่ท่านก็รับกิจนิมนต์ของลูกศิษย์และผู้ที่ศรัทธาท่านทุกคน ไม่ว่าจะงานอะไร ใกล้หรือไกลท่านก็ไปโดยไม่ปริปากบ่น โดยเฉพาะการเดินทางไปปลุกเสกพระในแต่ละวัดนั้นเป็นเรื่องที่ลำบากมาก ทำให้บางวัดที่ออกวัตถุมงคลแล้วต้องการให้ท่านปลุกเสกเกรงใจท่านจนต้องยกของมาให้ท่านเสกที่วัดเลยก็มี ท่านเป็นพระที่สมถะอยู่และฉันอาหารอย่างง่ายๆ โดยวันใดที่ท่านไม่มีกิจนิมนต์ไปฉันเพลที่ไหน ท่านก็จะให้ลูกศิษย์เก็บต้นตดหมูตดหมา (ตระพังโหม) มาลวกจิ้มกับน้ำพริกกินเป็นประจำ ท่านยังไม่ยึดติดในลาภยศ ในปี2505 พระอาจารย์ทรัพย์ วัดสังฆราชาวาส ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระราชสิงหวรมุนี และเป็นเจ้าคณะจังหวัดสิงห์บุรี ท่านตั้งใจจะให้หลวงพ่อเป็นพระฐานาในตำแหน่งของพระอาจารย์ทรัพย์ที่พระวินัยธร โดยท่านปฏิเสธแม้แต่ตำแหน่งพระครูและพระอุปัชฌาย์ที่พระราชสิงหวรมุนี (ทรัพย์) วัดสังฆราชาวาส จะมอบให้ท่าน ท่านยังไม่รับ แต่เนื่องจากหลวงพ่อทรัพย์เลื่อมใสในวัตรปฏิบัติของท่านจึงขอร้องให้ท่านรับตำแหน่ง พระวินัยธร เป็นพระฐานาของท่าน ซึ่งหลวงพ่อซวงท่านก็ต้องจำใจรับด้วยความเกรงใจ

พระสมเด็จ หลวงพ่อซวง วัดชีปะชาว จ.สิงห์บุรี จัดสร้างปี 2515 ครับ

กอบทรัพย์พระใหม่ (www.kobsub.com)

โทร.081-661-9989 

Email:kobsub@hotmail.com

LINE ID:kobsub456